Zasłużeni żeglarze

(1929  – 1984)

„Hrabia Lolo” - jedna z najbardziej barwnych i nieprzeciętnych postaci polskiego żeglarstwa. Jachtowy kpt. ż. w., instruktor żeglarstwa, świetny żeglarz, harcerz, bohater wielu żeglarskich opowieści.

Absolwent Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Szczecinie (1954) i Wydz. Budownictwa Politechniki Gdańskiej (1956). Przez wiele lat pracował w Biurze Projektów Budownictwa Morskiego w Szczecinie. Do Szczecina przyjechał z Wilna. Z żeglarstwem był związany od 1946 roku. Swoją drogę ku żeglarstwu rozpoczął w 7 Drużynie Wodnej im. „Zawiszy Czarnego” w Szczecinie. Należał także do Harcerskiego Kręgu Żeglarskiego, któremu komandorował Witold Bohdanowicz.

W sierpniu 1946 r. brał udział w obozie żeglarskim w Podgrodziu k/Nowego Warpna, na którym przeprowadzono pierwsze praktyczne szkolenie żeglarskie harcerzy na Pomorzu Zachodnim. W dniach 3-30 lipca 1947 r. uczestniczył w drugim harcerskim obozie żeglarskim w Dziwnowie, a w sierpniu 1947 r. brał udział na „Orliku”, w pierwszym morskim rejsie szczecińskich żeglarzy w ramach Centralnego Obozu Żeglarskiego w  Trzebieży. Harcerze, w tym i J. Kraszewski, popłynęli na Bornholm oraz do Danii i Szwecji (Ystad, Trelleborg). Od 1947 r. był członkiem Harcerskiego Samodzielnego Zastępu Wodnego, który opiekował się i pływał na s/y „Przygoda”. Po likwidacji harcerstwa i włączenia ZHP do ZMP, pod koniec 1949 r., został członkiem Sekcji Żeglarskiej AZS.

Był działaczem żeglarskim. Pełnił funkcję wiceprezesa ds. technicznych Okręgowego Związku Żeglarskiego. W latach 1965-1973 uczestniczył w wielu komisjach Polskiego Związku Żeglarskiego. Należał do autorów „Planu perspektywicznego rozwoju żeglarstwa w Polsce 1968-75”. Jako instruktor żeglarstwa szkolił młodzież w Centralnym Ośrodku Żeglarskim.

Należał do inicjatorów powstania „Stowarzyszenia Rozwoju Żeglarstwa – Społecznego Komitetu Budowy „Daru Szczecina” w Szczecinie (1960). Od 1969 r. był pierwszym kapitanem „Daru Szczecina”. Uczestniczył w licznych rejsach, m. in. w 1957 r.
 w pierwszym rejsie do Narviku na s/y „Generał Zaruski”. W 1973 r. podjął próbę opłynięcia ziemi „Darem Szczecina”, a w 1983 r. wyruszył w rejs wokół Europy, na jachcie „Lolo”.

Brał udział w wielu regatach, startował w Greifswalder Boden Regatta  1958, Ostseewoche 1970, Regaty Cowes-Cork w Anglii 1970, Kielwoche 1971, Round Gotland Race 1971, Regatach Bermudzkich 1972. Był czterokrotnym zwycięzcą „Międzynarodowych Regat o Puchar Gryfa Pomorskiego”, Mistrzem Polski w klasie I RORC 1970, 1971. Uczestniczył na „Darze Szczecina”, w grupie jachtów towarzyszących, w Olimpiadzie Żeglarskiej Kiel-72.

Poza tym, że pływał, pisał także w szczecińskiej prasie artykuły popularyzujące żeglarstwo, i był ławnikiem Izby Morskiej w Szczecinie. Został wyróżniony „Srebrnym Sekstantem” - II nagrodą w konkursie „Rejs Roku 1983”, Uhonorowany Odznaką „Zasłużony Działacz Żeglarstwa Polskiego”, i tytułem Kawalera „Orderu Srebrnej Szekli”, nadanego przez polskich żeglarzy podczas Olimpiady Kiel-72. Zmarł nagle w Catanii na Sycylii, podczas wspomnianego rejsu dookoła Europy, na własnym jachcie „Lolo”.  

Piotr Owczarski