Zasłużeni żeglarze

(1904 –1994)

„Żelazny Teodor” - pionier szczecińskiego żeglarstwa i harcerstwa, sportowiec, żeglarz – jachtowy sternik morski, działacz sportowy, sędzia strzelectwa, instruktor I klasy: żeglarstwa, łucznictwa, strzelectwa, szybownictwa. Postać nieprzeciętna. Uprawiał kilka dziedzin sportu - żeglarstwo, łucznictwo, strzelectwo, szybownictwo. Był członkiem trzech Okręgowych Związków Sportowych.

Absolwent Państwowej Szkoły Higieny i Badania Artykułów Żywnościowych w Grudziądzu. W okresie międzywojennym pracował jako kontroler w Grudziądzkim Ośrodku Zdrowia. Brał  udział w lekkoatletycznych Mistrzostwach Polski, gdzie zajął trzecie miejsce w  rzucie młotem. Zwyciężał w wyścigach jedynek wioślarskich na Wiśle koło Grudziądza. Uprawiał hokej - był zawodnikiem i sędzią hokejowym „Sokoła” Grudziądz, zdobył Mistrzostwo Miasta Grudziądza w jeździe figurowej na lodzie - w parze (1929). Jako pilot szybowcowy odbył 1500 lotów. Z żeglarstwem związany od początków lat 20-stych XX wieku. Jego pierwszą łódką był własnoręcznie zbudowany kajak z żaglem, z mamusinego prześcieradła. Stopień żeglarza zdobył w Toruniu, w 1921 r. - na harcerskiej łodzi „Dziewiąta fala”.

W grudniu 1946 r. zamieszkał w Szczecinie. Podjął pracę w Miejskim Ośrodku Zdrowia, a następnie pełnił funkcję kontrolera w Technicznej Obsłudze Rolnictwa. Członek ZHP, JK LM „Gryf”, ZKS „Stal”, KS „Budowlani”, LZS „Tor”, HKM „Czuwaj”, MKSW „Feniks”, Międzyszkolnego Klubu Sportów Wodnych – Pałacu Młodzieży, SŻ MKS „Pogoń”, JK AZS, Szczecińskiego Jacht Klubu. Pełnił funkcje przewodniczącego Sekcji Łuczniczej WKKF (1951-52), działał w Szczecińskim Okręgowym Związku Żeglarskim. Odnosił liczne sukcesy w strzelectwie i łucznictwie, był Mistrzem Szczecina i województwa w Łucznictwie (1953), członkiem Kadry Narodowej w strzelectwie (1950).

Uprawiał żeglarstwo. Brał udział w wielu regatach - był zwycięzcą pierwszych polskich regat w Szczecinie zorganizowanych w 1948 r., przez JK Ligi Morskiej „Gryf”, uczestniczył w Regatach Przyjaźni (II m. 1956, 1960 I m., 1963 II m.), Regatach Jesiennych (1963 I m., 1964 I m.), wicemistrz Polski w kl. Folkboat 1964 (wraz ze swymi wychowankami Kerzykiem i Wierszałowiczem), Zdobywca „Błękitnej Wstęgi Jez. Miedwie” (1960). Odbył liczne rejsy: m. in. na łodzi P-7, o powierzchni żagla 7,5 m kw., ze Szczecina do Międzyzdrojów (1947) i na Bornholm, po M. Bałtyckim. Instruktor i trener żeglarski w wielu klubach żeglarskich. Jego wychowankowie odnosili liczne sukcesy, w 1964 r. zdobyli zespołowe Mistrzostwo Polski w kl. Folkboat. Od 1947 r. współorganizował w Szczecinie kursy żeglarskie. W latach 1963-84 był organizatorem obozów żeglarskich dla dzieci i młodzieży. Zorganizował pierwsze w Polsce regaty w klasie „Optymist”, na Zalewie Szczec. (1966). Organizator 12 kolejnych ogólnopolskich regat tej klasy. Był „Zasłużonym Działaczem Kultury Fizycznej”.

1 maja 1994 r. zainicjowano regaty o „Memoriał im. T. Czarneckiego” na Jeziorze Dąbie, jako przedwstępne eliminacje dla zawodników ubiegających się o awans z klasy „B” do klasy „A”. Ich organizatorem był Międzyszkolny Klub Sportowy Pałacu Młodzieży -Pomorskiego Centrum Edukacyjnego.
                                                                                                                    

Piotr Owczarski